نت های آشفته

باور کن از تلاطم امواج آشفتگی خسته ام ...

 

                               میشــــنوی ؟

                               صدای زوزه های سکوتم را ؟

                               بغض شبهای سیاه و تارم را لمس کرده ای؟

                               و مــَن چه کــُنــــــــــــــــــــــــــم...

                               جز اینکه

                               بسته ای دیگر را قربانی حماقتم کنم

                               تو ؛

                               در دورترین لحظه های ســــرد من آرام گرفته ای

                               برای بار آخر استغفارم را بپذیر !

                               بگذار تو را در آغوشـــــ بگیرم

                               و تو جان دادنم را به تَمسخر بگیر !

                               مست کرده ام ؛

                               دود کرده ام ؛

                               دآغ شده ام در سوز نبودنت

                               مرا بنگر ؛

                               بنگر اندام لرزانم را !

                               قسم به آخرین نخ ســـــــــــــــــــــــوخته ام

                               بوی هرزگی نمیدهد جامه سیاهم

                               بگذار تو را کمی لمس کنم ؛

                               فقط کمی ؛

                               تا بالا بیاورم تنهاییم را ...

            پ نت : هرچقدر نــــــــــــخ میگیرم

                               آخرین مقصد تــــــــــــو خواهی بود !

                               هوای این خانه

                               آلوده تر از آنچه که تــــــــــــو فکر میکنی ســــــــــــت

                               میان دودهای سیــــــــــــگارم برایم رقاصی نکن !

 

 

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد